۱۱ نفر که قطعاً من از آنها بهترم:

1) شهیار قنبری

2) داریوش اقبالی

3) آران مردوخی

4) Kiano Reeves

5) فرهاد جعفری

6) پائولو کوئلیو

7) فردوسی

8) ریچارد براتیگان

9) سینا حسن زاده

10) گروه آریان (کلاً)

11) سیاوش قمیشی

۱۱ نفر که قطعاً از من بهترند:

1) Tom Waits

2) سیاوش شمس

3) نینا سلطانی

4) Diana Keaton

5) آگاتا کریستی

6) ژان پل سارتر

7) حافظ

8) چارلز بوکوفسکی

9) Bret McKenzie

10) گروه Sonic youth (کلاً)

11) آقای Radiohead

توضیح: این پست به هیچ شخص واقعی ای اشاره نمی کنه، و اگه تشابه اسمی ای وجود داره کاملاً تصادفیه. هدف از نوشتنش فقط اینه که یه قدم بیشتر به خودشناسی و در نتیجه خداشناسی نزدیک شم و جایگاه خودمو بهتر ببینم.. من یه چیزی بین گروه اول و گروه دوم هستم. "بهتر بودن" رو هم اینطوری تعریف کردم: اگه مجموعه ای از آدمهای زمین رو جمع کنیم که اعضای این مجموعه mutually برای هم قابل قبول (نه لزوماً مورد قبول) باشند، و دو گزینه رو برای انتخاب جلوشون بذاریم، یکی از این دو تا گزینه حتماً بیشتر از 69% رأی میاره.. این گزینه، "بهتر" تعریف میشه. یعنی مثلاً چنین مجموعه ای نمی تونه محمدرضا گلزار و دیوید چالمرز رو با هم داشته باشه، چون محمدرضا گلزار برای آقای چالمرز قابل قبول نیست. همچنین نمیتونه علی کریمی و مریم حیدرزاده رو هم با هم داشته باشه به همین دلیل کذا. 69% هم مربوط به ثابت زمانی سیستم های نمائیه و یه عدد کاملاً تست شده است.

این پست رو تقدیم می کنم به یلدای عزیز، ساکن گوهردشت کرج، پلاک 69.